Cmentarze komunalne w Biłgoraju

Życiorys

Maria Jakubowska z d.Okoniewska, córka Tekli pochowanej w grobie obok. W 1915r. zaraziła się, panującą wówczas w Biłgoraju, cholerą. Jeden z jej synów był aptekarzem. Uratował ją zapobiegając odwodnieniu. Jakie środki aplikował, nie wiem. Wiem natomiast, że nacierając jej ciało spirytusem, łagodził skurcze "skręcające" odwodnione mięśnie. Maria wyzdrowiała. Była jeszcze bardzo osłabiona kiedy do Biłgoraja wkroczyły wojska austryjackie. W celu opanowania zarazy wszystkich chorych - niezależnie od choroby, wystarczyło, że żołnierze zastali go w łóżku - wywożono do szpitala prowizorycznie wybudowanego na obrzeżach miasta. Zabrano też Marię. Tam zaraziła się ponownie cholerą i zmarła. Jej syn razem z moim dziadkiem, Antonim Knapem /Maria była siostrą jego teściowej wykradli nocą ciało Marii, przewieźli je furmanką na cmentarz, zabierając po drodze księdza i pochowali w grobie, w którym spoczywał jej mąż Wojciech. Na tym cmentarzu to jeden z nielicznych grobów "choleryków".